Promocje

Roberto Calasso (ur. w 1941 roku we Florencji), wybitny włoski pisarz, eseista, tłumacz i wydawca, dyrektor wydawnictwa Adelphi.

Napisana z wirtuozerią książka Calasso jest podsumowaniem jego wieloletniej fascynacji dziełami Franza Kafki. Calasso z uwagą wsłuchuje się w prozę tego autora, zwłaszcza w Proces i Zamek, próbując przeniknąć do Kafkowskiego wszechświata. Porównywany w dociekliwości swoich komentarzy do badaczy Talmudu, Calasso odsłania rządzące tą literaturą skryte moce, tropi ujawniających się w niej bogów i demony.

Wydawca: IRB Sp. z o.o.

Zbiór dziesięciu opowiadań inspirowanych prawdziwymi wydarzeniami.

z ilustracjami Basi Żach

"I dla nas, i dla piesków miasto to z jednej strony przykrości - wszechobecny hałas, ruch uliczny i małe mieszkania - ale z drugiej szansa na wspólne przygody, odkrycia i nowe doświadczenia. Trzeba tylko się trochę do tego przygotować technicznie, a czasem po prostu zmienić nastawienie. Ta książeczka jest właśnie o tym - czego musimy się wspólnie nauczyć, w co się bawić, gdzie chodzić i jeździć, w jaki sprzęt się wyposażyć, co czytać, czego koniecznie unikać, a do czego zawsze dążyć. Chcieliśmy, by była także miła w czytaniu i pomagała pogodniej popatrzeć na świat oraz jego dwunogich i czworonogich mieszkańców".

Krzysztof Najder jest strategiem biznesowym i psychologiem. Mieszka wraz Klopsikiem, energicznym i dobrodusznym pieskiem welsh corgi. Dobrze się dopełniają, bo Krzysztof zawsze martwi się o przyszłość innych i swoją, a Klopsik jest z kolei wesoły i beztroski.

Basia Żach jest artystką wizualną i arteterapeutką. Opiekuje się Frędzlem, pieskiem znalezionym jako szczeniak w okolicach stadionu Warszawianki. Frędzel trafił do niej początkowo jako do domu tymczasowego, ale został już na zawsze. Oboje lubią ludzi i wspólne spacery.

Krótkie bajki dla zmęczonych rodziców napisał Michal Viewegh (ur. w 1962 roku Pradze) jeden z najpopularniejszych współczesnych czeskich pisarzy, który od debiutu w 1990 roku wydał ponad dwadzieścia cieszących się ogromnym powodzeniem książek, tłumaczonych na wiele języków i kilkakrotnie filmowanych.

Krótkie bajki dla zmęczonych rodziców to zabawne, słodko-gorzkie opowiastki z życia młodego aktora i farmaceutki oraz ich dwóch małych córeczek. Przewrotnie skonstruowane bajeczki przeznaczone są do czytania dzieciom, ale zawierają też graficznie wyróżnione komentarze skierowane wyłącznie dla dorosłych.

Przekład z języka czeskiego: Andrzej Babuchowski

Ilustracje i opracowanie graficzne: Radka Folprechtová

Zuzanna Ginczanka (1917-1944) - ikona życia literackiego międzywojennej cyganerii i wybitna poetka, długo zapomniana i niedoceniona. Niewiele jest gwiazd, które jaśnieją mocno na firmamencie polskiej literatury, chociaż los okazał się dla nich tak okrutny. Z triumfem zdobywała poetyckie laury jako jedno z młodych piór związanych z najważniejszymi pismami epoki, jak Wiadomości Literackie i Szpilki.

Protegowana Juliana Tuwima, ulubienica kapryśnego w towarzystwie Witolda Gombrowicza - w antysemickiej Warszawie lat trzydziestych oddalała zagrożenie, związane z żydowskim pochodzeniem, będąc magnetyczną gwiazdą życia kawiarnianego stolicy. Jej śpiewna poezja, gęste, transowe obrazy zmysłowości szybko z afirmacji zamieniają się w poczucie zagrożenia i katastrofy. Po długim okresie ukrywania się, zginęła tragicznie, jako ofiara Zagłady, tuż przed końcem wojny. Jej jedyny wydany przed wojną tomik O centaurach (1936) oraz utwory rozproszone w czasopismach i rękopisach stanowią przejmujący zapis kreacyjnej siły witalnej oraz oporu zarówno wobec wykluczających mechanizmów kultury, jak i tragizmu historii.

Legenda pięknej Sulamitki, gwiazdy Syjonu o oczach różnego koloru, to w polskiej poezji miejsce szczególne. Niniejszy tomik wydobywa kobiecy rodowód jej poezji jako źródło pulsującej siły, zaprasza czytelniczki i czytelników do nowego projektu widzenia kultury i przewartościowania jej znaczeń. 

Tom zawiera przełożone po raz pierwszy na język polski teksty z pośmiertnie wydanego zbioru The Crack-Up (1945) wybitnego amerykańskiego prozaika i scenarzysty Francisa Scotta Fitzgeralda (1896–1940), autora m.in. powieści Wielki Gatsby, Czuła jest noc, Ostatni z wielkich oraz wielu opowiadań. W książce znalazły się trzy eseje, które Fitzgerald pierwotnie napisał dla „Esquire”, wydane po raz pierwszy w 1936 roku, a także teksty wcześniej niepublikowane. Autorem przekładu jest Bartłomiej Madej.

Poetycka powieść PAN (1894) norweskiego noblisty Knuta Hamsuna (1859–1952), której tytuł nawiązuje do postaci greckiego bożka Pana, zaliczana jest do arcydzieł światowej literatury. W jej centrum znajduje się intensywne przeżywanie piękna dzikiej przyrody splecione z liryczno-psychologiczną opowieścią o miłości. Porucznik Thomas Glahn, mężczyzna o skomplikowanym charakterze, porywczy i pełen sprzeczności, spędza lato na dalekiej Północy, nad fiordami. Żyje w lesie, poluje, stapia się niemal w jedno z surową naturą tamtych stron i spotyka miłość – równie niezwykłą jak krótkie, kapryśne, ale urzekające północne lato.

Przekład utworu bezpośrednio z języka norweskiego dokonany przez wybitną skandynawistkę Annę Marciniakównę.

Pierwsze wydanie w tym przekładzie ukazało się nakładem Świata Literackiego w 1997 roku.

Seria Biblioteka 089

Oprawa miękka klejona

GŁÓD norweskiego laureata Nagrody Nobla Knuta Hamsuna (1859–1952) to jeden z najważniejszych dwudziestowiecznych utworów powieściowych, w prekursorski sposób analizujący charakter, siły życiowe i energię psychiczną człowieka, dzięki której potrafi on pokonać skrajne przeciwności losu i mimo wszystko przetrwać. Bohaterem powieści jest poszukujący swego miejsca w świecie młody inteligent nieprzystosowany do życia w bezdusznym społeczeństwie. Głód zawiera wątki autobiograficzne, nawiązuje do przeżyć z niełatwej młodości samego Hamsuna, łącząc walory dokumentu epoki i ponadczasowego, wielkiej rangi dzieła literackiego.

Pierwszy przekład utworu bezpośrednio z języka norweskiego dokonany przez wybitną skandynawistkę Annę Marciniakównę.

Wznowienie - po niemal czterdziestu latach od pierwszego wydania - wybitnej pracy Michała Komara, będącej nadal jedną z ciekawszych w krytyce polskiej prób przedstawienia zasadniczych idei twórczości Józefa Conrada. Współczesny komentarz do tekstu stanowi zamieszczona w tomie rozmowa, którą z autorem przeprowadził Bartłomiej Sienkiewicz.

Oprawa miękka ze skrzydełkami, format 120x215 mm, 222 strony, liczne zdjęcia kolorowe i czarno-białe.

Márta Mészáros – światowej sławy reżyserka filmowa – urodziła się 19 września 1931 roku w Budapeszcie. W 1975 roku jako pierwsza kobieta w historii kina wygrała Festiwal Filmowy w Berlinie – jeden z najbardziej prestiżowych na świecie. Złotego Niedźwiedzia odebrała z rąk Claudii Cardinale. A potem zdobywała nagrody na wszystkich najważniejszych festiwalach. W 2021 roku Europejska Akademia Filmowa uhonorowała Mártę Mészáros nagrodą za całokształt twórczości. I pierwszy raz w historii laureatką tego wyróżnienia została reżyserka z Europy Wschodniej.

Książka Márta Mészáros. Kobiety jej życia to nie wywiad rzeka, opowieść czy biografia. To raczej zbiór krótkich opowiadań wynikających ze sposobu mówienia Márty, z jej oryginalnej narracji. Bohaterkami filmów Márty są kobiety podobne do niej: silne, mądre, odważne. Kobiety, które zawsze spełniają swoje marzenia. Jak Márta! Książka opowiada między innymi o Romy Schneider, Isabelle Huppert, Fanny Ardant, Giulietcie Massinie, Marinie Vlady, Marie-José Nat, Mai Morgenstern, Krystynie Jandzie… Mamy w książce i historię Rosji, która zabiła rodziców Márty, i historię kina europejskiego, ale przede wszystkim jest to opowieść o kobiecie, która złamała wszystkie możliwe tabu – została pierwszą reżyserką na Węgrzech, jedną z pierwszych w Europie, pierwszą, która pokazała w filmie prawdziwy poród – kobiecie, która żyła jak chciała i z kim chciała.

Ewa Markowska-Radziwiłowicz – reżyserka, scenarzystka. Przyjaźni się z Mártą od ponad 45 lat. Zagrała „towarzysko” w jej Dzienniku dla moich dzieci i Siódmym pokoju. Wspólnie napisały scenariusz do Historii jednej znajomości.

Ewa Telega – aktorka, scenarzystka. Z Mártą znają się od 1992 roku. Przez te 30 lat zagrała w jej filmach Siódmy pokój, Córy szczęścia, Mała Vilma, Niepochowany i Zorza polarna. Zagrała też Annę Kareninę w wyreżyserowanym przez Mártę spektaklu Teatru Telewizji.

Wywiad-rzeka Francois Truffaut (1932-1984) z Alfredem Hitchcockiem (1899-1980) to prawdopodobnie najoryginalniejsza i najbardziej niezwykła książka filmowa, jaka kiedykolwiek powstała, od wielu lat ciesząca się zasłużoną sławą na całym świecie. To wyraz kinofilskiej fascynacji, pieczołowicie opracowana monografia krytyczno-filmowa, jedyny w swoim rodzaju podręcznik kina, ale również utwór artystyczny, w głębszej warstwie dokumentujący rodzenie się więzi między dwoma wybitnymi twórcami.

Na pierwszą wersję książki, zatytułowaną Kino według Hitchcocka, złożyły się dwa cykle rozmów przeprowadzonych w sierpniu 1962 roku w Hollywood i w lipcu 1966 roku w Londynie. Nowe, rozszerzone wydanie, pod zmienionym tytułem Hitchcock/Truffaut, francuski reżyser przygotował do druku w trzy lata po śmierci Hitchcocka, na rok przed własną śmiercią. Polska edycja kultowego dzieła ukazuje się w momencie niesłabnącego zainteresowania twórczością obu artystów. Dodatkowym jej walorem jest znakomity przekład dokonany przez wybitnego filmoznawcę Tadeusza Lubelskiego, który ponadto opatrzył książkę przypisami i posłowiem.

Praga z Hrabalem

oraz podróż śladami pisarza po Czechach i Morawach.

Ten przewodnik po miejscach, które Bohumil Hrabal (1914-1997) odwiedził, w których na jakiś czas się zatrzymał, gdzie pracował lub mieszkał, został wzbogacony o krótkie fragmenty utworów pisarza, cytaty, które nawiązują do opisanych tu miejsc. Chciałem, aby ta książka nie pełniła jedynie funkcji turystycznej, albo - lepiej to ujmując - turystyczno-literackiej, ale również mogła być samodzielną lekturą, stanowić pedant do monografii Bohumila Hrabala.

Wydawca: Fundacja Digital Poland

Nowa, zaktualizowana edycja książki.

Jesteś seniorem i nie potrafisz korzystać z internetu? Chciałbyś rozpocząć cyfrową edukację, ale nie wiesz, od czego zacząć? Na naukę nigdy nie jest za późno! Dlatego Fundacja Digital Poland, z pomocą ekspertów, opracowała przewodnik po cyfrowym świecie NOWOCZESNY SENIOR. Książka przełamuje strach przed nowymi technologiami i w prosty sposób tłumaczy zasady ich działania.

Giuseppe Tomasi di Lampedusa

GEPARD

Wydanie rozszerzone o przedmowę Gioacchina Lanzy Tomasiego.

ISBN:978-83-950455-8-5

Powieść „Gepard” (Il Gattopardo, 1958) Giuseppe Tomasiego di Lampedusy (1896–1957) to literackie arcydzieło, które doczekało się setek wydań i przekładów na wiele języków; na jego podstawie powstał nagrodzony w 1963 roku Złotą Palmą film Luchina Viscontiego. To opowieść o niezwykłym człowieku — arystokracie, uczonym, erudycie — a zarazem wnikliwe studium poświęcone zawirowaniom historii i nieuchronnym przemianom społecznym.

Pierwszy polski przekład książki ukazał się w 1962 roku pod tytułem „Lampart”. Nowe tłumaczenie Stanisława Kasprzysiaka wiernie oddaje ducha oryginału i rzuca nowe światło na twórczą osobowość Lampedusy. Wydanie rozszerzone o przedmowę Gioacchina Lanzy Tomasiego.

Giacomo Leopardi (1798–1837), najwybitniejszy poeta i myśliciel włoskiego romantyzmu.

Dino Buzzati (1906-1972) pisał po włosku, ale jego książki przetłumaczono na wiele języków. To, że był cudownym pisarzem, wiedzą wszyscy, którzy czytali Sześćdziesiąt opowiadań i Pustynię Tatarów. O tym, że lubił nie tylko pisać, ale i rysować, wie znacznie mniej osób, a obie te pasje najpiękniej połączył właśnie w tej niezwykłej bajce dla dzieci i dorosłych. O niedźwiedziach, które dawno temu opuściły swe niedostępne górskie kryjówki i zamieszkały w wielkim mieście, Buzzati opowiada prozą, obrazkiem i rymem. Są w tej historii czary i zbrodnie, zagadki kryminalne i walki z potworami, przygody pełne grozy, ale i szlachetnych czynów. A wszystko w aurze ironii, gorzkawego humoru i subtelnych literackich aluzji.

Przekład z języka włoskiego: Magdalena i Jarosław Mikołajewscy
Ilustracje: Dino Buzzati

Dobrą okazją do przypomnienia sobie tej wyjątkowej książki jest zrealizowany na jej podstawie film animowany w reżyserii Lorenza Mattottiego (Francja/Włochy 2019).

Na tom składają się trzy misternie powiązane, niepoddające się gatunkowym podziałom, erudycyjne opowieści Miłość, Nadzieja i Wiara, skłaniające do namysłu nad przewrotnością ludzkich losów.

Michał Komar, rocznik 1946. Pisarz, krytyk literacki, scenarzysta. Napisał m.in. Piekło Conrada, Zmęczenie, Prośbę o dobrą śmierć, Bestiariusz codzienny, Zaraz wybuchnie, Wtajemniczenia, Skrywane. Współtworzył scenariusze do filmów Szpital Przemienienia, Olimpiada 40, Defekt. Współautor (wraz z Edwardem Żebrowskim) scenariuszy wydanych w tomie Opowieści filmowe. Autor wywiadów rzek, m.in. z Władysławem Bartoszewskim i Wojciechem Pszoniakiem. Profesor Collegium Civitas.

Artur Ilgner – poeta, prozaik, dramaturg, twórca kabaretowy, publicysta.

Autor dramatów Ja, Hłasko, Liszka, Wieczór dwóch króli, Pieśni tarniny, programu poetycko-muzycznego Komeda – Osiecka – Hłasko. Nuty & Litery oraz adaptacji scenicznej powieści Sándora Máraiego Występ gościnny w Bolzano.

Wydał tomy wierszy Człowiek mieszkający nad kuchnią, Byk, Pieśni triesteńskie oraz tom zbiorowy Portfolio poetyckie.

Twórca autorskich kabaretów wielokrotnie nagradzanych podczas przeglądów PAKA: Kabaretu Rabczur, Kabaretu Artura I (m.in. laureat I Nagrody PAKI, 1994, Grand Prix V Akademickiego Forum Kultury, tytuł Indywidualności Twórczej Roku, 1995), Kabaretu Małolat, grupy parateatralnej Najwyższy Instytut Poszukiwań. Autor programu muzycznego „Babskie śpiewanie” prezentowanego w 1998 roku na Pikniku Country w Mrągowie.

Skomponował kilkanaście utworów muzycznych do własnych tekstów i ponad sześćdziesiąt tekstów piosenek dla innych kompozytorów.

Publikował w wielu czasopismach („Czas”, „Głos Polski”, „Miesięcznik Literacki”, „Arcana”, „Tygodnik Solidarność”, „Tygodnik Kulturalny”), od 2013 roku jest publicystą i felietonistą „Rzeczpospolitej”.

Autor Fugi jednogłosowej – opowieści o początkach jazzu w Polsce, napisanej w oparciu o wspomnienia Zofii Komedowej (książka została wydana pod tytułem Komeda, Zośka i inni).

Artur Ilgner jest podróżnikiem. W czasie długiej wędrówki po świecie odkrył, że los to dokładnie to, w co wpadamy w ucieczce przed tym, co nazywamy losem. Pięknie opisał to odkrycie, ponieważ jest poetą. (Michał Komar)

Powieść? Proza o strukturze kryształu – ciągle innego, gdy zmienisz kąt patrzenia. Tekst bez precedensu. Powieść w 75 wybuchach życia: życia banity, wariata, mędrca. Epika, której akcja żywi się wspomnieniem; wspomnienie, które jest esejem o pięknie i szaleństwie istnienia, rozpostartego między durną młodością i wiekiem klęski. Każde zdanie napięte, z nerwem, pisane ręką, która wszystkiego w życiu dotknęła... Do bólu szczera i bezczelnie zmyślona autobiografia, podszyta liryzmem poety i obrazoburcy. (Jarosław Ławski)