Promocje

Pierwszy tom edycji DRAMATÓW WYBRANYCH Henrika Ibsena (1828–1906) w nowych przekładach z języka norweskiego Anny Marciniakówny (w tym tomie: Dom lalki [Nora], Upiory, Wróg ludu, Dzika kaczka, Rosmersholm).

Ów lęk przed pustką życia, który Ibsen maluje w wielu swoich sztukach, sprawia między innymi, że i my dzisiaj możemy w jego świecie rozpoznawać nasze współczesne sprawy. „Spoza maski surowego i suwerennego architekta – jak to określił Ingmar Bergman – wyłania się oblicze twórcy”. „Ale trzeba czasu, by dostrzec właściwego Ibsena – podkreśla Bjørn Hemmer. – Wolnego od dogmatyzmu pisarza, który z otwartymi oczyma wkracza w pełne konfliktów pole napięć między starym i nowym, między słowem i chaosem. (...) Nie daje się przy tym zwieść prostym określeniom. Jest równocześnie liberalny i kategoryczny, jest idealistą i realistą, optymistą i pesymistą, jeśli chodzi o widzenie przyszłości, członkiem bohemy i przedstawicielem mieszczaństwa w jednej osobie. Ta dialektyczna otwartość sprawiła, że właśnie dramat stał się dla niego najbardziej odpowiednią formą wyrazu. Ta sama otwartość sprawia, że jest twórcą ważnym także dla naszych czasów. Wciąż znajdujemy w jego dziełach pytania istotne dla świata przeżywającego liczne, nie zawsze i nie do końca uświadamiane przemiany. Odpowiedzi musimy szukać sami”. „Ja najchętniej pytam; udzielanie odpowiedzi nie jest moim powołaniem” – pisał Ibsen. A Ingmar Bergman powiada: „Ibsen to pisarz bardzo wymagający, który oczekuje od nas wielkiej cierpliwości i czasu”.

(ze wstępu)

Drugi tom edycji DRAMATÓW WYBRANYCH Henrika Ibsena (1828–1906) w nowych przekładach z języka norweskiego Anny Marciniakówny (w tym tomie: Pani z morza, Hedda Gabler, Budowniczy Solness, John Gabriel Borkman, Gdy wstaniemy z martwych).

Ów lęk przed pustką życia, który Ibsen maluje w wielu swoich sztukach, sprawia między innymi, że i my dzisiaj możemy w jego świecie rozpoznawać nasze współczesne sprawy. „Spoza maski surowego i suwerennego architekta – jak to określił Ingmar Bergman – wyłania się oblicze twórcy”. „Ale trzeba czasu, by dostrzec właściwego Ibsena – podkreśla Bjørn Hemmer. – Wolnego od dogmatyzmu pisarza, który z otwartymi oczyma wkracza w pełne konfliktów pole napięć między starym i nowym, między słowem i chaosem. (...) Nie daje się przy tym zwieść prostym określeniom. Jest równocześnie liberalny i kategoryczny, jest idealistą i realistą, optymistą i pesymistą, jeśli chodzi o widzenie przyszłości, członkiem bohemy i przedstawicielem mieszczaństwa w jednej osobie. Ta dialektyczna otwartość sprawiła, że właśnie dramat stał się dla niego najbardziej odpowiednią formą wyrazu. Ta sama otwartość sprawia, że jest twórcą ważnym także dla naszych czasów. Wciąż znajdujemy w jego dziełach pytania istotne dla świata przeżywającego liczne, nie zawsze i nie do końca uświadamiane przemiany. Odpowiedzi musimy szukać sami”. „Ja najchętniej pytam; udzielanie odpowiedzi nie jest moim powołaniem” – pisał Ibsen. A Ingmar Bergman powiada: „Ibsen to pisarz bardzo wymagający, który oczekuje od nas wielkiej cierpliwości i czasu”.

(ze wstępu)

NOWOŚĆ!

Trzeci tom edycji DRAMATÓW WYBRANYCH Henrika Ibsena (1828–1906) w nowych przekładach z języka norweskiego Anny Marciniakówny (w tym tomie: Peer Gynt)

Poemat dramatyczny PEER GYNT jest, również z dzisiejszej perspektywy, najważniejszym utworem Henrika Ibsena. Należy też do najważniejszych dzieł literatury światowej. Napisany w 1867 roku, wciąż wystawiany jest na scenach całego świata, i to wcale nie jako pozycja historyczna, interesująca głównie dla ludzi teatru, ale jako sztuka, którą publiczność wciąż chce oglądać, a tytułowy bohater zalicza się do grona najlepiej znanych postaci literackich. (...) 

Generalnie rzecz biorąc, cała twórcza działalność Ibsena jawi się jako ciągła poetycka refleksja, by żyć inaczej, niż się w istocie żyje. Dlatego jest tyle głębokiej desperacji i tęsknoty u postaci, które stworzył. Właśnie przepaść między tym, czego bohaterowie Ibsena pragną, a tym, co jest możliwe do osiągnięcia, powoduje, że tragizm ich życia przeplata się z komizmem [od Tłumaczki].

Giuseppe Tomasi di Lampedusa

GEPARD

Wydanie rozszerzone o przedmowę Gioacchina Lanzy Tomasiego.

ISBN:978-83-950455-8-5

Powieść „Gepard” (Il Gattopardo, 1958) Giuseppe Tomasiego di Lampedusy (1896–1957) to literackie arcydzieło, które doczekało się setek wydań i przekładów na wiele języków; na jego podstawie powstał nagrodzony w 1963 roku Złotą Palmą film Luchina Viscontiego. To opowieść o niezwykłym człowieku — arystokracie, uczonym, erudycie — a zarazem wnikliwe studium poświęcone zawirowaniom historii i nieuchronnym przemianom społecznym.

Pierwszy polski przekład książki ukazał się w 1962 roku pod tytułem „Lampart”. Nowe tłumaczenie Stanisława Kasprzysiaka wiernie oddaje ducha oryginału i rzuca nowe światło na twórczą osobowość Lampedusy. Wydanie rozszerzone o przedmowę Gioacchina Lanzy Tomasiego.

Oprawa miękka ze skrzydełkami.

Rainer Maria Rilke (1875-1926). Wybitny austriacki poeta, twórca liryki symbolistycznej; pozostawił po sobie również obszerną korespondencję. Zgromadzone w tomie listy stanowią swoiste credo poetyckie autora.

Tom opowiadań

Oprawa miękka klejona ze skrzydełkiem

140 stron

Jeśli coś w polskiej literaturze zasługuje na wyniesienie pod niebiosa, są to z pewnością „Niestworzone historie” Andrzeja Kotańskiego. Nazwałbym je syntetycznie Rozkosznymi Miniaturami Prozą, które można celebrować jak czekoladkę po czekoladce, lub zeżreć na raz jak całą bombonierkę. Niezręcznie mi się kreśli te entuzjastyczne zdania o czymś, co już dawno powinno zostać uznane za wielkie, choć jest tak drobne i filigranowe. Owszem, można było je przeoczyć w latach 90-tych, kiedy powstawały i kiedy zostały po raz pierwszy wydane, niemal pokątnie i podziemnie, w formule jeszcze całkiem drugoobiegowej, choć ich podziemność nie określała się już względem komunistycznej władzy, a raczej względem dzikiego rozpasania literatury komercyjnej. Ale przeoczenie ich dzisiaj byłoby wielkim nieporozumieniem i wielką niesprawiedliwością. Bardzo się cieszę z tego znacznie rozszerzonego wznowienia, tym bardziej, że sam Autora doń namawiałem, a nawet wmuszałem Mu jego własną Wielkość, której On zdaje się wcale nie dostrzegać, nie chcieć, i którą zdaje się odrzucać, przepełniony odrażającą skromnością i ohydną nieśmiałością. Drogi Andrzeju, gratuluję! Drogi Czytelniku, do dzieła! (Michał Zabłocki)

Oprawa miękka ze skrzydełkami.

Harry Gordon Frankfurt (ur. 1929) to wybitny amerykański filozof moralności, profesor emeritus Uniwersytetu Princeton. Jego słynny wykład O wciskaniu kitu (On Bullshit) opublikowany po raz pierwszy w 1986 roku, a książkowo wydany niemal dwie dekady później, stał się jednym z najżywiej komentowanych naukowych bestsellerów ostatnich lat.

Tom zawiera przełożone po raz pierwszy na język polski teksty z pośmiertnie wydanego zbioru The Crack-Up (1945) wybitnego amerykańskiego prozaika i scenarzysty Francisa Scotta Fitzgeralda (1896–1940), autora m.in. powieści Wielki Gatsby, Czuła jest noc, Ostatni z wielkich oraz wielu opowiadań. W książce znalazły się trzy eseje, które Fitzgerald pierwotnie napisał dla „Esquire”, wydane po raz pierwszy w 1936 roku, a także teksty wcześniej niepublikowane. Autorem przekładu jest Bartłomiej Madej.

Jubileuszowe wydanie drugie rozszerzone kultowego tomu wierszy Andrzeja Kotańskiego!

Andrzej Kotański – poeta i prozaik, absolwent filologii romańskiej UW. Zadebiutował zbiorem opowiadań "Czterdzieści siedem tysięcy bankietów", wydał też dwa tomy wierszy: "Elegia o płaszczu skórzanym" i "Jutro będzie wiosna". Pisze i leczy się w Warszawie.

Tomik ilustrował: Dennis Wojda.

A DZISIAJ RANO

kiedy siedziałem na balkonie

przyleciał do mnie Duch Święty

pod postacią gołębicy

i na mnie nasrał

i co to może oznaczać

wie pan

nie wszystkie tajemnice

da się wyjaśnić

za pomocą psychiatrii

Świąteczna edycja limitowana kultowego tomu poezji Andrzeja Kotańskiego w specjalnej szacie graficznej. Nakład 31 egzemplarzy, wszystkie z autografami. Wesołych Świąt!