Promocje

ANTYKWARIAT

Jest to niekonwencjonalna powieść inspirowana postacią grafika-abstrakcjonisty Vladimira Boudnika (1924-68), opowieść o przyjaźni i wspólnych poszukiwaniach nowych źródeł inspiracji - w knajpach, na ulicy, wśród zwyczajnych ludzi - a także historia narodzin Hrabalowskiej estetyki i wizji świata. Opatrzona przez autora podtytułem Teksty pedagogiczne, przez kilkanaście lat funkcjonowała w obiegu niezależnym. Drugie wydanie legendarnej książki wybitnego czeskiego pisarza.

"Ernesto" Umberto Saba

przekład: Jarosław Mikołajewski

Istnieją historie skrywane przez całe życie. Pisane z palącej potrzeby wydobycia ich z siebie i ujrzenia przed sobą, na papierze. Zaraz potem przychodzi jednak myśl, że nie nadają się do rozpowszechnienia. Zostaną opublikowane po śmierci autora i staną się „literackim skandalem”. (...) „Ernesto”, choć niedokończony, może uchodzić za jedną z największych powieści włoskich dwudziestego wieku. Jest kluczem do zrozumienia dzieła i życia Umberta Saby (1883–1957), lecz przede wszystkim jest to powieść o nadzwyczajnej świeżości i swobodzie. To bezlitosna oraz ironiczna opowieść o skomplikowanym procesie dorastania, być może jedna z nielicznych włoskich powieści inicjacyjnych, godna sąsiedztwa z „Niepokojami wychowanka Törlessa” Musila. (Francesco Cataluccio)

Oprawa miękka ze skrzydełkami

Autobiografia nestora polskiej bankowości Józefa Wancera (ur. 1942), m.in. wieloletniego prezesa zarządu i przewodniczącego rady nadzorczej BNP Paribas Bank Polska SA. Sam w ten sposób przedstawił się podczas spotkania z prezydentem Barackiem Obamą: „Amerykanin, polski Żyd urodzony w czasie wojny w gułagu w Związku Radzieckim, który wyemigrował do USA w 1961 roku, bankowiec z Citibank NY. Przyjechał do Polski, aby pomóc w transformacji sektora bankowego. Prezes AmCham Polska, członek rady Fundacji Auschwitz-Birkenau i doradca zarządu Deloitte w Polsce”. Autor dzieli się wspomnieniami i doświadczeniami z całego życia i pracy w wielu krajach świata. Książka ilustrowana licznymi fotografiami z prywatnego archiwum autora.

„W czasach, kiedy w Polsce cierpimy na kryzys autorytetów, pojawia się – jak niespodziewana gwiazdka z nieba – autobiografia Józefa Wancera. Autor książki był z nami od lat jako jeden z liderów polskiej bankowości oraz współtwórca sukcesu polskiej transformacji gospodarczej. Ale Jego droga życia była znana nielicznym, zwłaszcza trudne rodzinne doświadczenia wojenne oraz mozolne i pokorne budowanie kariery w USA. Józef Wancer zachęca przyszłych liderów i liderki, aby byli w swojej pracy autentyczni, bo jedynie wtedy mogą zyskać prawdziwe zaufanie pracowników. Nie każdy jednak może wykuwać własną autentyczność jako walterowiec, imigrant, żołnierz, menedżer wspinający się na coraz wyższe szczeble drabiny oraz działacz społeczny dbający o pamięć o Holokauście. Ale od Autora możemy się nauczyć, dlaczego kluczem do sukcesu jest zarządzanie opierające się na poszanowaniu wartości i różnorodności, przywiązaniu do demokracji oraz szacunku dla drugiego człowieka” (z recenzji dr. hab. Adama Bodnara).

Bohumil Hrabal

Główny bohater Pociągów... Miłosz Pipka ma dokonać aktu dywersji i rzucić bombę na niemiecki pociąg.
Ale najbardziej Miłosz Pipka usiłuje zostać mężczyzną. Co znaczy: opanować swój największy problem. Bo ważniejszy od drugiej wojny światowej jest dla niego przedwczesny wytrysk. O rzuceniu bomby widz dowiaduje się jakoś między wierszami, czy między klatkami taśmy, bez celebrowanych knowań, bez napięcia. Tak jakby (napisał pewien czeski eseista) nie chodziło o niezwykły czyn, ale o jeden wygłup między innymi wygłupami.

ANTYKWARIAT

Bohumil Hrabal

Skarby świata całego

Przekład: Andrzej Czcibor-Piotrowski

Tekst ten został napisany przy współpracy i na pamiątkę trzech znawców i świadków dawnych złotych czasów, panów: Wacława Korzonka, Karola Wybornego i Otokara Rykra, którzy pisali swoje wspomnienia, tak jak się w ogóle powinno pisać: pod wrażeniem chwili i z potrzeby utrwalenia tego, o czym ludzie dawno już zapomnieli albo gubią we wspomnieniach. Kiedy czytałem te ich teksty, uderzyło mnie wyczucie szczegółu, dlatego zawarłem z nimi przyjaźń, mimo iż już nie żyją. Pozwoliłem sobie wybrać pewne dokładne informacje, które wzruszają mnie i dzisiaj, i włączyć je do opowieści z domu starców, wpisać je w tekst, który w szczegółach realistyczny – w całości jednakże jest fikcją, mam nadzieję, że uda mi się z niej wydobyć więcej prawdy. A więc: niech wzbija się do lotu urojona posiadłość hrabiego Szporka, dziś – dom starców!

ANTYKWARIAT

To jest realistyczna opowieść, ale ma także walor symboliczny. Pewna epoka trwała kilkaset, a może i tysiąc lat, i Hanta jest akurat na przełomie, ranią go drzazgi z tej pękniętej deski. Można czytać tę książkę jak Szwejka Haska, choć jest ona trochę bardziej literacka. Mój styl jest niekiedy niemal poetycki, ale to nie przeszkadza mi ukazać czytelnikowi sedna spraw, o których piszę. Każdą moją książkę można czytać dwa razy - można je rozumieć dosłownie albo symbolicznie. Aczkolwiek mnie nie chodzi o symbole. Dla mnie to jest real. [Z książki Drybling Hidegkutiego, czyli rozmowy z Hrabalem]