Taka piękna żałoba

ANTYKWARIAT

oprawa twarda

Bohumil Hrabal

Oto smakowita niespodzianka dla miłośników prozy Bohumila Hrabala (1914–1997) z okazji stulecia jego urodzin. Opowiadanie o obdarzonej silną osobowością pięknookiej krowie o imieniu Złocieńka i jej niezwykłym sekrecie to jedyna bajka dla dzieci w dorobku czeskiego mistrza.

Bohumil Hrabal

Jest to niekonwencjonalna powieść inspirowana postacią grafika-abstrakcjonisty Vladimira Boudnika (1924-68), opowieść o przyjaźni i wspólnych poszukiwaniach nowych źródeł inspiracji - w knajpach, na ulicy, wśród zwyczajnych ludzi - a także historia narodzin hrabalowskiej estetyki i wizji świata. Opatrzona przez autora podtytułem Teksty pedagogiczne, przez kilkanaście lat funkcjonowała w obiegu niezależnym. Drugie wydanie legendarnej książki wybitnego czeskiego pisarza.

ANTYKWARIAT

Oprawa miękka

Zbiór jedenastu opowiadań Pabitele (oryg. Pábitelé, 1964), drugi z kolei w dorobku Bohumila Hrabala, po raz pierwszy ukazuje się w języku polskim w swoim oryginalnym, nadanym mu przez autora kształcie – zawiera m.in. opowiadania nigdy dotychczas nie tłumaczone na polski oraz utwory w nowych przekładach.

Tytułowi pabitele to stworzony przez pisarza neologizm, odnoszący się do nieskrępowanej językowej inwencji natchnionych gawędziarzy i opowiadaczy, barwnych bohaterów obecnych w całej jego twórczości.

Tak więc pabitel to człowiek, przed którym piętrzy się nieustannie ocean natarczywych myśli. Jego monolog płynie bez przerwy, raz jak rzeczka podziemna w jamie myśli, kiedy indziej zaś wycieka ustami. Właśnie pabienie przez sztafetę ludzkiego języka jest podawane z ust do ust niczym płonąca pochodnia. Pabitel jest narzędziem języka, wzbogaca go o wszystkie odcienie i smaczki, którymi interesuje się językoznawstwo. Pabitel przeważnie niczego nie czytał, za to dużo widział i dużo słyszał. I niemal niczego nie zapomniał. Pogrążony w swym monologu wewnętrznym, obnosi się z nim po świecie jak paw z pięknymi piórami. Kiedy nie toczy rozmowy z innymi, pabitel wiedzie ją sam ze sobą, przekazuje informacje o sprawach, których znaczenie wyolbrzymia, zmienia i przekręca, gdyż pabitel filtruje rzeczywistość przez diamentowe oczko inspiracji. Pabitela przepełnia zachwyt dla świata widzialnego, zatem ów ocean cudnych wizji nie daje mu spać. Niepohamowana żądza mówienia sprawia, że wygląda to tak, jakby język wybrał pabitela, by poprzez jego usta ujrzeć siebie i dowieść swych możliwości. Pabitel potrafi uatrakcyjnić swe komunikaty nożyczkami, ucinając w pewnym momencie rozmowę, by przejść do czegoś z całkiem innej beczki. Umie utrzymać w napięciu temperaturę i temperament tekstu, którego czuje się bohaterem.

Bohumil Hrabal

Bohumil Hrabal

Główny bohater Pociągów... Miłosz Pipka ma dokonać aktu dywersji i rzucić bombę na niemiecki pociąg.
Ale najbardziej Miłosz Pipka usiłuje zostać mężczyzną. Co znaczy: opanować swój największy problem. Bo ważniejszy od drugiej wojny światowej jest dla niego przedwczesny wytrysk. O rzuceniu bomby widz dowiaduje się jakoś między wierszami, czy między klatkami taśmy, bez celebrowanych knowań, bez napięcia. Tak jakby (napisał pewien czeski eseista) nie chodziło o niezwykły czyn, ale o jeden wygłup między innymi wygłupami.

ANTYKWARIAT

Bohumil Hrabal

Tom Różowy kawaler bezpośrednio nawiązuje do Podziemnych rzeczek - zawiera 11 ostatnich listów do Kwiecieńki, pięć rozmów, które tematycznie wiążą się z listami, a jako PS okolicznościowy tekst na płytę Vlasty Tresnaka.

Miss April, z tej mojej popularności dostaję porządnych drgawek, krzyczę już nie tylko Pod Tygrysem i w Zielonym Laboratorium na dziennikarzy, ale i na poczciwców, którzy przychodzą mnie pozdrowić albo przychodzą mi oznajmić, że powinienem im dać trzydzieści tysięcy dolarów albo żebym ich adoptował, inny chce ode mnie piętnaście tysięcy marek, że chce dzieciom założyć zakład produkcji instrumentów smyczkowych, a włosie jest jedynie z Niemiec Zachodnich, a zatem mógłbym wziąć udział w ich interesie jako cichy wspólnik, pewna kobieta dobrodusznie twierdzi o sobie, że jest jeszcze młoda, że jest tylko trzy lata na emeryturze i że mógłbym u niej spać na kanapie, że sama rozebrałaby mnie do naga, a potem mnie masowała Pain Expelerem z kotwicą, który jako maść jest produkowany od zeszłego wieku w Prostejovie.

(fragment)

ANTYKWARIAT

Bohumil Hrabal

Jak się człowiek uchleje, to w Kersku też jest Kilimandżaro - mawiał przyjaciel Bohumila Hrabala Josef Prochazka. Święto przebiśniegu to zbiór opowiadań o niezwykłych mieszkańcach tej małej miejscowości niedaleko Pragi, a zarazem po hrabalowsku zabawny i przejmujący portret epoki (sur)realnego socjalizmu.

ANTYKWARIAT

Bohumil Hrabal

Pierwsza część wybitnej powieściowej trylogii Bohumila Hrabala (Wesela w domu, Vita nuova, Przerwy) pisana z punktu widzenia żony Bohumila Hrabala, Eliski. Opowieść niezwykle barwna, nierzadko wstrząsająca, pełna humoru, czułości i niezrównanej groteski.

Obejmuje okres od połowy lat 1950. do końca 1970., przedstawiając życie pisarza na tle ówczesnych wydarzeń politycznych, lecz sięga także w dalszą przeszłość, dzieciństwo i wczesną młodość Hrabala i Eliski. To wspaniała uczta dla miłośników Hrabala, a dla tych, którzy jeszcze nie znają jego pisarstwa - okazja, by je pokochać.

"To jest realistyczna opowieść, ale ma także walor symboliczny. Pewna epoka trwała kilkaset, a może i tysiąc lat, i Hanta jest akurat na przełomie, ranią go drzazgi z tej pięknej deski. Można czytać tę książkę jak Szwejka Haska, choć jest ona trochę bardziej literacka. Mój styl jest niekiedy niemal poetycki, ale to nie przeszkadza mi ukazać czytelnikowi sedna spraw, o których piszę. Każdą moją książkę można czytać dwa razy - można je rozumieć dosłownie albo symbolicznie. Aczkolwiek mnie nie chodzi o symbole. Dla mnie to jest real." Z książki Drybling Hidegkutiego, czyli rozmowy z Hrabalem

Bohumil Hrabal

Pakiet obejmuje trzy części trylogii Bohumila Hrabala, "Wesela w domu" , "Vita nuova", "Przerwy", których narratorką jest żona pisarza Eliška Plevová.