Autor
- Amiel Irit (2)
- Anderman Janusz (1)
- Andruchowycz Jurij (1)
- Bizio Krzysztof (5)
- Bryx Marek (1)
- Buzzati Dino (3)
- Cardoza y Aragón Luis (1)
- Carver Raymond (4)
- Céline Louis-Ferdinand (3)
- Dostojewski Fiodor (1)
- Enquist Per Olov (1)
- Esterházy Péter (2)
- Falk Feliks (1)
- Gmiterek Robert (1)
- Gstrein Norbert (1)
- Hamsun Knut (8)
- Hrabal Bohumil (18)
- Ilgner Artur (1)
- Jacobsen Roy (1)
- Juszczak Krzysztof (1)
- Kennedy William (1)
- Kipling Rudyard (1)
- Komar Michał (4)
- Kotański Andrzej (2)
- McCann Colum (2)
- McGahern John (1)
- Michaux Henri (4)
- Nair Anita (1)
- O'Brien Flann (3)
- O'Grady Timothy (1)
- O'Grady Timothy, Pyke Steve (1)
- Pavel Ota (2)
- Pessoa Fernando (1)
- Queneau Raymond (1)
- Rudzka Zyta (1)
- Saba Umberto (1)
- Sowiński Krzysztof (1)
- Środa Krzysztof (2)
- Tabucchi Antonio (1)
- Tomasi di Lampedusa Giuseppe (1)
- Třešňák Vlastimil (1)
- Ugrešić Dubravka (1)
- Viewegh Michal (1)
- Walser Alissa (1)
- Zorde Kristof (1)
Cena
-
od
do
Dla miłośników mowy niewierszowanej
Ćwiczenia stylistyczne
RAYMOND QUENEAU
ĆWICZENIA STYLISTYCZNE
w przekładzie Jana Gondowicza
Wielki literacki eksperymentator RAYMOND QUENEAU (1903–1976) zawdzięcza sukces światowy dwóm dziełom: powieści Zazi w metrze (Zazie dans le métro, 1959) i wcześniejszym Ćwiczeniom stylistycznym (Exercices de style, 1947). Jednak Ćwiczenia bardziej jeszcze niż Zazi cieszyły się sławą nieprzekładalnych. Napisane są bowiem zgodnie z zasadami kombinatoryki, dzięki którym błahy, wręcz niegodny uwagi incydent w autobusie opowiadany jest na 99 sposobów z wykorzystaniem wszelkich możliwych figur retorycznych i stylów literackich. Tłumaczowi polskiemu nasuwają masę przeszkód z racji bogactwa gramatyki i retoryki francuskiej, gdzie użycie stosownych form pociąga za sobą utrwalone w rozległej tradycji literackiej tony: wahanie, patos, ironię... Tym trudniej oddać ten wymiar gry, który prowadzi do opowiadania w sposób zakazany, wbrew owym konwencjom. W tak krótkich tekstach nadrobić to jednak można nadużyciem gramatyki polskiej i – by tak rzec – próbami przeciążeniowymi leksyki. Wedle przedmowy autora do jednego z wydań, „W latach trzydziestych byliśmy kiedyś z Leirisem w sali Pleyela na koncercie, podczas którego wykonano fugę Bacha. Mówiliśmy później, że interesujące byłoby stworzenie w literaturze czegoś podobnego, co powstaje dzięki zwielokrotnieniu wariacji, niemal ad infinitum”. Muzyczność i matematyczność nadają Ćwiczeniom walor książki jedynej w swoim rodzaju, nie należącej do żadnego gatunku literackiego. „Jak” tryumfuje tu bez reszty nad „co”, sprawiając, że na bohatera dzieła awansuje niepostrzeżenie sama inwencja i niepohamowana swoboda przekształceń. Czyni to z Ćwiczeń jedną z najśmieszniejszych książek świata.
Dostępność: na wyczerpaniu
Wysyłka w: 48 godzin