Promocje

Krótkie bajki dla zmęczonych rodziców napisał Michal Viewegh (ur. w 1962 roku Pradze) jeden z najpopularniejszych współczesnych czeskich pisarzy, który od debiutu w 1990 roku wydał ponad dwadzieścia cieszących się ogromnym powodzeniem książek, tłumaczonych na wiele języków i kilkakrotnie filmowanych.

Krótkie bajki dla zmęczonych rodziców to zabawne, słodko-gorzkie opowiastki z życia młodego aktora i farmaceutki oraz ich dwóch małych córeczek. Przewrotnie skonstruowane bajeczki przeznaczone są do czytania dzieciom, ale zawierają też graficznie wyróżnione komentarze skierowane wyłącznie dla dorosłych.

Przekład z języka czeskiego: Andrzej Babuchowski

Ilustracje i opracowanie graficzne: Radka Folprechtová

Oprawa miękka ze skrzydełkami.

Rainer Maria Rilke (1875-1926). Wybitny austriacki poeta, twórca liryki symbolistycznej; pozostawił po sobie również obszerną korespondencję. Zgromadzone w tomie listy stanowią swoiste credo poetyckie autora.

Oprawa miękka ze skrzydełkami, format 120x215 mm, 222 strony, liczne zdjęcia kolorowe i czarno-białe.

Márta Mészáros – światowej sławy reżyserka filmowa – urodziła się 19 września 1931 roku w Budapeszcie. W 1975 roku jako pierwsza kobieta w historii kina wygrała Festiwal Filmowy w Berlinie – jeden z najbardziej prestiżowych na świecie. Złotego Niedźwiedzia odebrała z rąk Claudii Cardinale. A potem zdobywała nagrody na wszystkich najważniejszych festiwalach. W 2021 roku Europejska Akademia Filmowa uhonorowała Mártę Mészáros nagrodą za całokształt twórczości. I pierwszy raz w historii laureatką tego wyróżnienia została reżyserka z Europy Wschodniej.

Książka Márta Mészáros. Kobiety jej życia to nie wywiad rzeka, opowieść czy biografia. To raczej zbiór krótkich opowiadań wynikających ze sposobu mówienia Márty, z jej oryginalnej narracji. Bohaterkami filmów Márty są kobiety podobne do niej: silne, mądre, odważne. Kobiety, które zawsze spełniają swoje marzenia. Jak Márta! Książka opowiada między innymi o Romy Schneider, Isabelle Huppert, Fanny Ardant, Giulietcie Massinie, Marinie Vlady, Marie-José Nat, Mai Morgenstern, Krystynie Jandzie… Mamy w książce i historię Rosji, która zabiła rodziców Márty, i historię kina europejskiego, ale przede wszystkim jest to opowieść o kobiecie, która złamała wszystkie możliwe tabu – została pierwszą reżyserką na Węgrzech, jedną z pierwszych w Europie, pierwszą, która pokazała w filmie prawdziwy poród – kobiecie, która żyła jak chciała i z kim chciała.

Ewa Markowska-Radziwiłowicz – reżyserka, scenarzystka. Przyjaźni się z Mártą od ponad 45 lat. Zagrała „towarzysko” w jej Dzienniku dla moich dzieci i Siódmym pokoju. Wspólnie napisały scenariusz do Historii jednej znajomości.

Ewa Telega – aktorka, scenarzystka. Z Mártą znają się od 1992 roku. Przez te 30 lat zagrała w jej filmach Siódmy pokój, Córy szczęścia, Mała Vilma, Niepochowany i Zorza polarna. Zagrała też Annę Kareninę w wyreżyserowanym przez Mártę spektaklu Teatru Telewizji.

Telegrafista Rolandsen, bohater powieści MARZYCIELE norweskiego laureata Nagrody Nobla Knuta Hamsuna (1859–1952) – człowiek targany wielkimi namiętnościami, kapryśny wynalazca, kochliwy artysta niestroniący od bitki i kieliszka – to wspaniała postać z galerii Hamsunowskich ekscentryków naznaczonych odrobiną szaleństwa. Jego fantazja, wewnętrzna energia i uczuciowość są zbyt intensywne, by mogły zostać zrozumiane i docenione przez społeczność rybackiej osady, w której przyszło mu żyć. Każda z otaczających Rolandsena osób nosi w sobie jednak jakąś tajemnicę; czeka, cierpi i marzy. Czy wśród tych wszystkich tęsknot i niedomówień telegrafista odnajdzie drogę do serca ukochanej kobiety? Przekład utworu bezpośrednio z języka norweskiego dokonany przez wybitną skandynawistkę Annę Marciniakównę.

Zuzanna Ginczanka (1917-1944) - ikona życia literackiego międzywojennej cyganerii i wybitna poetka, długo zapomniana i niedoceniona. Niewiele jest gwiazd, które jaśnieją mocno na firmamencie polskiej literatury, chociaż los okazał się dla nich tak okrutny. Z triumfem zdobywała poetyckie laury jako jedno z młodych piór związanych z najważniejszymi pismami epoki, jak Wiadomości Literackie i Szpilki.

Protegowana Juliana Tuwima, ulubienica kapryśnego w towarzystwie Witolda Gombrowicza - w antysemickiej Warszawie lat trzydziestych oddalała zagrożenie, związane z żydowskim pochodzeniem, będąc magnetyczną gwiazdą życia kawiarnianego stolicy. Jej śpiewna poezja, gęste, transowe obrazy zmysłowości szybko z afirmacji zamieniają się w poczucie zagrożenia i katastrofy. Po długim okresie ukrywania się, zginęła tragicznie, jako ofiara Zagłady, tuż przed końcem wojny. Jej jedyny wydany przed wojną tomik O centaurach (1936) oraz utwory rozproszone w czasopismach i rękopisach stanowią przejmujący zapis kreacyjnej siły witalnej oraz oporu zarówno wobec wykluczających mechanizmów kultury, jak i tragizmu historii.

Legenda pięknej Sulamitki, gwiazdy Syjonu o oczach różnego koloru, to w polskiej poezji miejsce szczególne. Niniejszy tomik wydobywa kobiecy rodowód jej poezji jako źródło pulsującej siły, zaprasza czytelniczki i czytelników do nowego projektu widzenia kultury i przewartościowania jej znaczeń. 

Moje ostatnie tchnienie to nie tylko opowieść o życiu Luisa Bunuela (1900-1983). To także rozległe spojrzenie na historię kina, bogato ilustrowane anegdotami związanymi z filmem, nie brak tu również odniesień do realiów historycznych. Wspomnienia odsłaniają kulisy powstania najważniejszych dzieł reżysera, ale i z humorem opowiadają o jego drodze życiowej, od dzieciństwa w Hiszpanii, poprzez pobyt we Francji i epizod w Hollywood, po emigrację w Meksyku. Wszystko składa się na niezwykłą i barwną narrację, wprowadzającą czytelnika w świat jednej z największych postaci sztuki filmowej.

Wydanie 2, oprawa miękka ze skrzydełkami.

Autobiografia nestora polskiej bankowości Józefa Wancera (ur. 1942), m.in. wieloletniego prezesa zarządu i przewodniczącego rady nadzorczej BNP Paribas Bank Polska SA. Sam w ten sposób przedstawił się podczas spotkania z prezydentem Barackiem Obamą: „Amerykanin, polski Żyd urodzony w czasie wojny w gułagu w Związku Radzieckim, który wyemigrował do USA w 1961 roku, bankowiec z Citibank NY. Przyjechał do Polski, aby pomóc w transformacji sektora bankowego. Prezes AmCham Polska, członek rady Fundacji Auschwitz-Birkenau i doradca zarządu Deloitte w Polsce”. Autor dzieli się wspomnieniami i doświadczeniami z całego życia i pracy w wielu krajach świata. Książka ilustrowana licznymi fotografiami z prywatnego archiwum autora.

„W czasach, kiedy w Polsce cierpimy na kryzys autorytetów, pojawia się – jak niespodziewana gwiazdka z nieba – autobiografia Józefa Wancera. Autor książki był z nami od lat jako jeden z liderów polskiej bankowości oraz współtwórca sukcesu polskiej transformacji gospodarczej. Ale Jego droga życia była znana nielicznym, zwłaszcza trudne rodzinne doświadczenia wojenne oraz mozolne i pokorne budowanie kariery w USA. Józef Wancer zachęca przyszłych liderów i liderki, aby byli w swojej pracy autentyczni, bo jedynie wtedy mogą zyskać prawdziwe zaufanie pracowników. Nie każdy jednak może wykuwać własną autentyczność jako walterowiec, imigrant, żołnierz, menedżer wspinający się na coraz wyższe szczeble drabiny oraz działacz społeczny dbający o pamięć o Holokauście. Ale od Autora możemy się nauczyć, dlaczego kluczem do sukcesu jest zarządzanie opierające się na poszanowaniu wartości i różnorodności, przywiązaniu do demokracji oraz szacunku dla drugiego człowieka” (z recenzji dr. hab. Adama Bodnara).

Na zakręcie roku - obraz dwunastu miesięcy życia w odludnej nadmorskiej osadzie Thallabawn w Irlandii - to porywająca opowieść o poszukiwaniu życiowej samowystarczalności i pogłębiającej się empatii wobec natury. Książka m.in. była nominowana do BP Natural World Book Prize, w oparciu o nią powstała seria filmów telewizyjnych.

,,Thallabawn nauczyło nas owego szczególnego stosunku do przyrody - w równym stopniu zainspirowanego nauką, co poezją - który jest spiritus movens tej książki. Kronika roku, którą oddaję do rąk czytelnika, nieustannie przekaskakuje z tematu na temat, swobodnie traktuje czas, raz po raz zmienia nastrój i styl; jest mozaiką tych wszystkich lat, a każdy miesiąc - esejem ku pamięci." - Michael Viney

Henri Michaux (1899-1984) - francuski pisarz i malarz urodzony w Belgii, jeden z najbardziej inspirujących i oryginalnych dwudziestowiecznych artystów. Tom zawiera jego surrealistyczną prozę poetycką poświęconą perypetiom zagadkowej i niepokojącej postaci niejakiego Piórki - everymana zanurzonego w okrucieństwie i chaosie świata.

Tom opowiadań

Oprawa miękka klejona ze skrzydełkiem

140 stron

Jeśli coś w polskiej literaturze zasługuje na wyniesienie pod niebiosa, są to z pewnością „Niestworzone historie” Andrzeja Kotańskiego. Nazwałbym je syntetycznie Rozkosznymi Miniaturami Prozą, które można celebrować jak czekoladkę po czekoladce, lub zeżreć na raz jak całą bombonierkę. Niezręcznie mi się kreśli te entuzjastyczne zdania o czymś, co już dawno powinno zostać uznane za wielkie, choć jest tak drobne i filigranowe. Owszem, można było je przeoczyć w latach 90-tych, kiedy powstawały i kiedy zostały po raz pierwszy wydane, niemal pokątnie i podziemnie, w formule jeszcze całkiem drugoobiegowej, choć ich podziemność nie określała się już względem komunistycznej władzy, a raczej względem dzikiego rozpasania literatury komercyjnej. Ale przeoczenie ich dzisiaj byłoby wielkim nieporozumieniem i wielką niesprawiedliwością. Bardzo się cieszę z tego znacznie rozszerzonego wznowienia, tym bardziej, że sam Autora doń namawiałem, a nawet wmuszałem Mu jego własną Wielkość, której On zdaje się wcale nie dostrzegać, nie chcieć, i którą zdaje się odrzucać, przepełniony odrażającą skromnością i ohydną nieśmiałością. Drogi Andrzeju, gratuluję! Drogi Czytelniku, do dzieła! (Michał Zabłocki)

Wydawca: Fundacja Digital Poland

Nowa, zaktualizowana edycja książki.

Jesteś seniorem i nie potrafisz korzystać z internetu? Chciałbyś rozpocząć cyfrową edukację, ale nie wiesz, od czego zacząć? Na naukę nigdy nie jest za późno! Dlatego Fundacja Digital Poland, z pomocą ekspertów, opracowała przewodnik po cyfrowym świecie NOWOCZESNY SENIOR. Książka przełamuje strach przed nowymi technologiami i w prosty sposób tłumaczy zasady ich działania.

Raymond Carver (1938-1988), wybitny amerykański prozaik, poeta i eseista, mistrz krótkich opowiadań, które ukazały się między innymi w zbiorach: Will You Please Be Quiet, Please? (1976), O czym mówimy, kiedy mówimy o miłości (1981), Cathedral (1983), Na skróty(1993). Członek American Academy and Institute of Arts and Letters, doktor literatury w Hartford University, laureat wielu prestiżowych nagród literackich. Jego opowiadania stały się podstawą scenariusza wybitnego filmu Roberta Altmana Na skróty.

Powściągliwe, niedopowiedziane, wieloznaczne opowiadania Carvera pełne są tłumionych emocji i skrywanych dramatów ludzi poranionych i samotnych. Pisarzowi udało się wykreować świat mroczny, w którym nawet najprostsze słowa i gesty mogą okazać się niebezpieczne i złowieszcze. Jego minimalistyczny, zdystansowany styl w znakomity sposób oddaje podejmowane przez bohaterów desperackie próby porozumienia się i dotarcia do prawdy o własnych uczuciach.

Wybór fragmentów korespondencji i notatek klasyka literatury rosyjskiej, prozaika i dramaturga Antoniego Czechowa (1860–1904), dotyczących twórczości literackiej, m.in. kwestii stylu, emocji i konstruowania postaci oraz oczekiwań wobec czytelników. „...trzeba pisać źle i bezczelnie”. (Notatniki)

Oprawa miękka ze skrzydełkami.

Harry Gordon Frankfurt (ur. 1929) to wybitny amerykański filozof moralności, profesor emeritus Uniwersytetu Princeton. Jego słynny wykład O wciskaniu kitu (On Bullshit) opublikowany po raz pierwszy w 1986 roku, a książkowo wydany niemal dwie dekady później, stał się jednym z najżywiej komentowanych naukowych bestsellerów ostatnich lat.

OIKOUMENE. NA ROZTOCZU ŚWIATA Roberta Gmiterka to zbiór kilkudziesięciu miniatur, przewodnik po miejscach i historiach ludzi z terenu Roztocza i okolic. Nieprzypadkowo swoją pierwszą książkę „Sen na Kniaziach” autor nazwał „genetyczną pamięcią miejsc i zdarzeń”. Kniazie, Szczebrzeszyn, Stara Huta, Chodywańce, Hrebenne, Mołodowce, Chotylub, Narol, Bełżec – wszystkie te miejsca znajdziemy na mapie, ale z Gmiterkiem mamy szansę zajrzeć pod podszewkę rzeczywistości. Przedmioty, zdarzenia, ludzie i ich historie wprowadzają nas w pewien rodzaj kontemplacji, gdzie przeszłość staje się teraźniejszością. Linearna postać czasu, do której jesteśmy przyzwyczajeni, zostaje zerwana, mieszają się pory roku i kolejność zdarzeń. Przedmiotem owej kontemplacji staje się nietrwałość jako ważna część naszej kondycji. Gmiterek w bolesny sposób dostrzega związek między pięknem a smutkiem świata, opisując efemeryczny charakter wszystkiego, co istnieje. Punktem wyjścia są, mówiąc językiem Tyrmanda, „drobne defekty, które budzą tkliwość”: fotografia ze zbitą szybką, chylący się do ziemi pokryty mchem krzyż, ikona na popękanej ścianie, spracowana drabina, złamane krzesło. Autor znalazł nie tylko pewien szczególny rodzaj wglądu, ale również swój ton – wszystkie te historie zapisane są interesującą, melodyjną polszczyzną. Gmiterek to nie tylko poeta, ale również ciekawy fotografik – swoje miniatury opatruje oryginalnymi zdjęciami, które dopełniają przywoływane historie.

ROBERT GMITEREK (1968). Poeta. Autor „Snu na Kniaziach” (2019). Fotograf. W 2019 roku w Centrum Koncertowo-Wystawienniczym w Narolu w cerkwi na Krupcu można było oglądać jego autorską wystawę „Ikony Roztocza”. W jego twórczości słowo i obraz przeplatają się ze sobą. Od pokoleń związany z Roztoczem, piękną i zarazem trudną krainą. Zakorzeniony w językach i krajobrazach pogranicza opowiada historie ludzi, którzy odeszli bez słów. I historie miejsc, których obrazy zatarły się już w czasie i przestrzeni. Do roku 2018, roku iluminacji, uważny czytelnik i obserwator. Dzisiaj kronikarz czasu zatraconego.

Tom zawiera przełożone po raz pierwszy na język polski teksty z pośmiertnie wydanego zbioru The Crack-Up (1945) wybitnego amerykańskiego prozaika i scenarzysty Francisa Scotta Fitzgeralda (1896–1940), autora m.in. powieści Wielki Gatsby, Czuła jest noc, Ostatni z wielkich oraz wielu opowiadań. W książce znalazły się trzy eseje, które Fitzgerald pierwotnie napisał dla „Esquire”, wydane po raz pierwszy w 1936 roku, a także teksty wcześniej niepublikowane. Autorem przekładu jest Bartłomiej Madej.

Poetycka powieść PAN (1894) norweskiego noblisty Knuta Hamsuna (1859–1952), której tytuł nawiązuje do postaci greckiego bożka Pana, zaliczana jest do arcydzieł światowej literatury. W jej centrum znajduje się intensywne przeżywanie piękna dzikiej przyrody splecione z liryczno-psychologiczną opowieścią o miłości. Porucznik Thomas Glahn, mężczyzna o skomplikowanym charakterze, porywczy i pełen sprzeczności, spędza lato na dalekiej Północy, nad fiordami. Żyje w lesie, poluje, stapia się niemal w jedno z surową naturą tamtych stron i spotyka miłość – równie niezwykłą jak krótkie, kapryśne, ale urzekające północne lato.

Przekład utworu bezpośrednio z języka norweskiego dokonany przez wybitną skandynawistkę Annę Marciniakównę.

Pierwsze wydanie w tym przekładzie ukazało się nakładem Świata Literackiego w 1997 roku.