Esej

Olof Lagercrantz (1911 - 2002) to wybitny szwedzki poeta, pisarz i dziennikarz, mistrz eseju, autor szkiców biograficznych i monografii, m.in. Dantego, Swedenborga, Prousta i Joyce'a. Książka O sztuce czytania i pisania jest swoistym podsumowaniem jego bogatego dorobku pisarskiego oraz zapisem licznych literackich fascynacji.

Oprawa miękka ze skrzydełkami.

Harry Gordon Frankfurt (ur. 1929) to wybitny amerykański filozof moralności, profesor emeritus Uniwersytetu Princeton. Jego słynny wykład O wciskaniu kitu (On Bullshit) opublikowany po raz pierwszy w 1986 roku, a książkowo wydany niemal dwie dekady później, stał się jednym z najżywiej komentowanych naukowych bestsellerów ostatnich lat.

Tom zawiera przełożone po raz pierwszy na język polski teksty z pośmiertnie wydanego zbioru The Crack-Up (1945) wybitnego amerykańskiego prozaika i scenarzysty Francisa Scotta Fitzgeralda (1896–1940), autora m.in. powieści Wielki Gatsby, Czuła jest noc, Ostatni z wielkich oraz wielu opowiadań. W książce znalazły się trzy eseje, które Fitzgerald pierwotnie napisał dla „Esquire”, wydane po raz pierwszy w 1936 roku, a także teksty wcześniej niepublikowane. Autorem przekładu jest Bartłomiej Madej.

Trzy znakomite książki eseistyczne Roberta Calasso: ZAŚLUBINY KADMOSA Z HARMONIĄ, K., PAWILON BAUDELAIRE'A.

W Religi dla ateistów deklarujący pełną szacunku niewiarę autor sprawdza – z właściwym sobie przewrotnym humorem – w jaki sposób doświadczenia różnych religii mogą się przydać świeckiemu umysłowi w tak rozmaitych dziedzinach jak kształtowanie więzi społecznych, tworzenie nowych koncepcji studiów wyższych i muzeów, wzbogacanie oferty turystycznej czy zachowywanie należytego dystansu wobec własnych ułomności.

Niniejsza książka jest próbą wydobycia z religii, przede wszystkim z chrześcijaństwa i, w mniejszym stopniu, z judaizmu i z buddyzmu, elementów głębokiej mądrości, które dałoby się zastosować także w życiu świeckim i które pomogłyby nam sprostać wyzwaniom życia w społeczeństwie oraz poradzić sobie z psychicznym i fizycznym cierpieniem. Główna teza nie brzmi, że zeświecczenie jest złe, lecz że nazbyt często zostało źle przez nas przeprowadzone – że pozbywając się nieprawdopodobnych idei, niepotrzebnie zrezygnowaliśmy także z wielu przydatnych i przyjemnych aspektów religii.

[fragment]

Sztuka podróżowania to niezwykła relacja z wojaży w czasie i w przestrzeni; bliskich i dalekich, rzeczywistych i wyobrażonych. Wybierając za przewodników artystów (m.in. Baudelaire'a, Flauberta, van Gogha czy Hoppera), de Botton dostrzega w podróżowaniu problem filozoficzny, ściśle związany z ludzkim pragnieniem pełni i dążeniem do szczęścia.

Alain de Botton (ur. 1969) zdobył światową sławę jako twórca błyskotliwych, odkrywczych i dowcipnych książek eseistycznych określanych jako filozofia życia codziennego, które zainspirowały powstanie cyklu filmów dokumentalnych i stały się bestsellerami w wielu krajach. W swych rozległych intelektualnych poszukiwaniach autor dotyka najistotniejszych niepokojów współczesnego człowieka i w fascynujący, osobisty sposób pisze o filozofii, sztuce, karierze, o literaturze i miłości.

Na tom składają się trzy misternie powiązane, niepoddające się gatunkowym podziałom, erudycyjne opowieści Miłość, Nadzieja i Wiara, skłaniające do namysłu nad przewrotnością ludzkich losów.

Michał Komar, rocznik 1946. Pisarz, krytyk literacki, scenarzysta. Napisał m.in. Piekło Conrada, Zmęczenie, Prośbę o dobrą śmierć, Bestiariusz codzienny, Zaraz wybuchnie, Wtajemniczenia, Skrywane. Współtworzył scenariusze do filmów Szpital Przemienienia, Olimpiada 40, Defekt. Współautor (wraz z Edwardem Żebrowskim) scenariuszy wydanych w tomie Opowieści filmowe. Autor wywiadów rzek, m.in. z Władysławem Bartoszewskim i Wojciechem Pszoniakiem. Profesor Collegium Civitas.

Roberto Calasso (ur. w 1941 roku we Florencji), wybitny włoski pisarz, eseista, tłumacz i wydawca, dyrektor wydawnictwa Adelphi.

Napisana z wirtuozerią książka Calasso jest podsumowaniem jego wieloletniej fascynacji dziełami Franza Kafki. Calasso z uwagą wsłuchuje się w prozę tego autora, zwłaszcza w Proces i Zamek, próbując przeniknąć do Kafkowskiego wszechświata. Porównywany w dociekliwości swoich komentarzy do badaczy Talmudu, Calasso odsłania rządzące tą literaturą skryte moce, tropi ujawniających się w niej bogów i demony.